Οι χιλιάδες κόσμου, που ξεπέρασαν τα αναμενόμενα, οι περίπου 250 καλλιτέχνες, ζωγράφοι, γλύπτες, χαράκτες, φωτογράφοι που μετέτρεψαν σε έργα τέχνης το μόχθο, τις αγωνίες, την οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης, οι συζητήσεις, τα θεατρικά, οι συναυλίες, τα εικαστικά δρώμενα και τα θεατρικά παιχνίδια για τα παιδιά, όλα όσα διαδραματίστηκαν επί δέκα μέρες από τις 11 Οκτώβρη μέχρι την Κυριακή το βράδυ, στο τεράστιο μηχανουργείο της πρώην ΝΑΥΣΙ, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν απλώς ως «Εικαστική Εκθεση».
Εδειξαν τη δύναμη, το περιεχόμενο και την ομορφιά που αποκτάει η τέχνη, όταν οι πίνακες, τα γλυπτά, οι φωτογραφίες εμπνευστούν από τους χώρους δουλειάς, από τη ζωή των παραγωγών του πλούτου, από την ίδια την κινητήρια δύναμη της κοινωνικής εξέλιξης, την ταξική πάλη. Εδειξαν ότι η τέχνη μπορεί επάξια να γίνει ένα ισχυρό όπλο για τους αγώνες του λαού. Να συμβάλει από το δικό της μετερίζι στην οργάνωση στους τόπους δουλειάς, να αναδείξει ότι η συλλογική οργανωμένη δράση, η συσπείρωση δυνάμεων με συγκεκριμένο στόχο και σκοπό, μπορεί να δημιουργήσει ρήγματα, να τσακίσει πόδια, να ανοίξει το δρόμο για παραπέρα κλιμάκωση των αγώνων, για όξυνση της σύγκρουσης, τάξης εναντίον τάξης με ακόμα καλύτερες προϋποθέσεις. Αλλωστε, αυτό ακριβώς ήταν και το κεντρικό σύνθημα της Εικαστικής Εκθεσης: «Ανθρωποι, Χρώμα + Σίδερο»: «Οι αγώνες είναι τέχνη του λαού και η τέχνη όπλο του».
Περισσότερα δείτε στο pdf -->