Από ότι φαίνεται τα σύννεφα του πολέμου έρχονται και μάλλον σταθμεύουν για τα καλά στην λεκάνη της Μεσογείου και από θάλασσα, όπου ζούσαν αρμονικά και ειρηνικά οι λαοί της, γίνεται λεκάνη και λουτρός αίματος."
Ο ζωγράφος, δεν θα μπορούσε να παραμείνει ανέκφραστος. Παίρνει θέση με το έργο του, αλλά και με το λόγο του. Συμμετέχει σε ομαδικές εκθέσεις όπως του ΕΕΤΕ για τους πρόσφυγες του πολέμου, όπως επίσης και σε εκθέσεις που διοργανώνει το κίνημα Ειρήνης.
Την τελευταία περίοδο δουλεύει έργα που καυτηριάζουν την βαρβαρότητα του πολέμου δίνοντας μια νέα διάσταση στη μορφή αλλά και μεπιο σαφές αντιπολεμικό περιεχόμενο.
Θέλοντας να τονίσει την αντιπολεμική δυναμική του έργου, δεν διστάζει να φωτογραφίζει κατά την εκτέλεση και σε διαφορές φάσεις το έργο, ακόμη και στη φάση του σχεδίου ( όπως στο έργο Αλληλεγγύη) προσδίδοντας του την αίσθηση της ρευστότητας, ως συμειο αναφορας της εποχής που ζούμε.
Φωτογραφίζει τα έργα στην στιγμή, όπου το χρώμα ήταν υγρό και ρευστό.
Ο Βαρελάς παρατήρησε, ότι στην ουσία το έργο μεταβαλλόταν διαρκώς σε άλλο, νεό έργο, αλλά με τη ίδια σύνθεση, με το ίδιο περιεχόμενο, αλλά ρευστή τη μορφή.
Για τα έργα αυτά ο Βαρελάς πήρε παραγγελία από την συνείδηση του και αυτές οι πλευρές της συνείδησης του, παρουσιάζονται στην έκδοση.
Τα έργα εκτέθηκαν σε ομαδικές εκθέσεις, ‘αλλά έγιναν αφίσες και χρησιμοποιήθηκαν για τις ανγκες του φιλειρινικού κινήματος.
Περισσότερα δείτε στο pdf -->