Μέσα στις προθέσεις του ζωγράφου ήταν να επιστρέψει κάποια στιγμή στα ορυχεία.
Βιωματική η σχέση, μιας και ήταν η πρώτη του δουλειά μετά την αποφοίτηση του από την ΣΕΛΕΤΕ.
Δούλεψε για λίγο στο τμήμα ερευνών των Μεταλλείων Διστόμου, με βασικό αντικείμενο την συλλογή και ανάλυση των δειγμάτων από τα μεταλλεύματα που έφερναν στην επιφάνεια τα ερευνητικά γεωτρύπανα, όπως επίσης και την συλλογή δειγμάτων από τις στοές των ορυχείων, κυρίως του Ελικώνα και του Παρνασσού.
Πρωτογενείς τομέας. Ο ορυκτός πλούτος και η φυσική συνέχεια του, η μεταποίηση, η χύτευση. Η άλλη πλευρά του φεγγαριού στην αλυσίδα της μεταλλουργικής βιομηχανίας.
Ο ζωγράφος ρίχνει τα πρώτα σχέδια για τα έργα του βωξίτη, το 2011
Στη συνέχεια, η σχέση του με τα μεταλλουργικά εργοστάσια χαλκού αλουμινίου της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, φορτώνει δυνατά την εικόνα και το 2014 γεννιούνται οι χαλκουργοί στα χυτήρια, τις πρέσες με τις μπιγιέτες αλλά και η καρδιά της έλασης και της διέλασης του χαλκού αλουμινίου, αποτυπώνεται στο έργο του ζωγράφου υψώνοντας την τάξη των μεταλλουργών
Στην ενότητα αυτή, γεννιέται η τετραλογία των μετάλλων, αναδεικνύοντας την διαλεκτική σχέση της πρώτης ύλης, των ανθρώπων, της καταστροφής, αλλά και της διαρκής πάλης που αναπτύσσεται σε όλα τα επίπεδα και την σχέση των ανθρώπων στη παραγωγική διαδικασία. « Η λεωφόρος των μετάλλων», «Η λεωφόρος των δακρύων», «Η λεωφόρος των εργατών», « Η λεωφόρος των αγώνων», δίνουν το στίγμα στην ενότητα και μάλλον είναι προάγγελος για τις νέες δουλειές που σχεδιάζει ο Παναγιώτης Βαρελάς.
Περισσότερα δείτε στο pdf -->